حجت الاسلام جواد حیدری، از کارشناسان مذهبی استان اصفهان، در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری «حوزه» در اصفهان، درباره فضیلت دعای عرفه از باب روایات و آیات اظهار کرد: اگرچه همه حالات زندگی برای نیایش مناسب است، ولی دوران پربار حج و حضور در مواقف آن، شکوه بیشتری برای دعا و تأثیر فراوان‌تری برای نیایش به درگاه پروردگار جهان دارد.

وی تصریح کرد: روایات فراوانی درباره اعمال روز عرفه، به‌ویژه کیفیت دعا در آن موقف نقل‌شده که بخشی از آن‌ها در خصوص دعاهای آن روز، مانند دعای عرفه امام حسین و دعای امام سجّاد علیهم السلام است و بخشی نیز در اهتمام و ترغیب به دعا کردن به دیگران است.

وی تاکید کرد: علی بن ابراهیم از پدرش نقل کرده که گفت «عبدالله بن جندب را در عرفات دیدم که زمانی طولانی دست به‌سوی آسمان بلند کرده، سیلاب اشک از گونه‌هایش بر زمین سرازیر بود، به‌گونه‌ای که من شخص دیگری را این‌چنین در حال مناجات ندیدم» هنگامی‌که مردم از عرفات عازم مشعر بودند به او گفتم «کسی را بهتر از تو در حال نیایش ندیدم».عبدالله گفت: به خدا سوگند در آن حال فقط برادرانم را دعا می‌کردم؛» زیرا از امام کاظم علیه‌السلام شنیدم که فرمود: «مَنْ دَعَا لِأَخِیهِ بِظَهْرِ الْغَیْبِ‌ نُودِیَ مِنَ الْعَرْش‌: وَ لَکَ مِائَةُ أَلْفِ ضِعْف‌مثله»؛ کسی که به‌دوراز چشم برادر (ایمانی) در حق وی دعا کند از جانب عرش ندا داده می‌شود که صد هزار برابر آنچه برای او خواستی نصیب تو خواهد شد، شایسته نبود که من صد هزار برابر دعای مستجاب را به خاطر یک دعا که برآورد شدنش معلوم نیست واگذارم.

حجت‌الاسلام حیدری با بیان اینکه دعای امام حسین (ع) در عرفه، یکی از بهترین دعاهایی است که به زیبایی، ابعاد متعدد  حج را تبیین می‌کند، بیان کرد: امام صادق (ع) در خصوص دعای عرفه می‌فرمایند که اگر ماه مبارک رمضان بر کسی گذشت و آمرزیده نشد، امید به آمرزش او تا ماه رمضان آینده نیست مگر آنکه عرفه را با شرایطش درک کند و همچنین روایت‌شده است که برخی گناهان جز در عرفات و مشعرالحرام بخشیده نخواهند شد.

وی در پایان عنوان کرد: روز عرفه، بهترین فرصت برای رهایی از خودبینی و دوری  از نفسانیات است و درحقیقت دعا عامل قرب به خداوند است.

انتهای پیام./